به نقل از «ایرنا»

افتر روستایی زیبا از زنبق‌ها و کوه‌های معدنی

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۱۹۸۰۲

این کتاب در هشت فصل با عنوان های «اوضاع طبیعی و جغرافیایی افتر»، «اوضاع اجتماعی افتر»، «آثار و بناهای باستانی و تاریخی افتر»،« دامداری افتر و آیین های مربوط به آن»،«زنجیره تهیه فراورده های لبنی»، «کوچ و قلمرو آن»،«ضرب المثل ها» و «واژه نامه ها» دارد و به همراه مقدمه ای از مولف و تصاویری از این روستا در ۱۹۴ صفحه به چاپ رسیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مولف در مقدمه این کتاب درباره علاقه خود در تحقیق پیرامون ایل‌ها و طایفه ها و مکان های جغرافیایی ناشناخته یا کمترشناخته شده شرح می دهد و روستای افتر که در این کتاب به آن پرداخته است را از روستاهای پرجعیت و مهم استان معرفی می‌کند. 

شاه حسینی در مقدمه  کتاب آورده است: افتر در ۳۰ کیلومتری شمال غرب این شهرستان واقع است اقتصاد افتر متنوع و ترکیبی از دامداری سنتی،کامیون داری،زراعت و باغداری و معدن کاوی است. بخش قابل توجهی از جمعیت آن با عنوان «طایفه مستقل عشایر افتر» در دو سرشماری ۱۳۶۶ و ۱۳۷۷ عشایر کوچنده معرفی شده اند. وجود مراتع قشلاقی قابل توجه در اطراف افتر و مراتع ییلاقی در نواحی شمالی آن موجب زندگی نیمه کوچ نشینی در این منطقه شده است .

وی ادامه می دهد: کوه های اطراف افتر را معادن غنی گچ تشکیل می دهد و همین امر موجب احداث کارخانجات متعدد گچ و رواج کامیون داری در این منطقه شده است .

نویسنده کتاب درباره غار و مواد معدنی این منطقه آورده است: به طور کلی برای به وجود آمدن غارهای زیرسطحی، شرایط زمین شناسی خاصی لازم است. این شرایط در نواحی شمال غرب سمنان که تشکیلات آن عمدتا گچ است،در قسمت های مختلفی فراهم گردیده است. عمده ترین کانی های تشکیل دهنده سنگ های تبخیری، ژیپس، ایندریت، هالیت و سیلویت می باشند.

 فضاهای انحلالی که در زمانی بسیار کوتاه در طی چند سال ایجاد می شود به دلیل ضعیف تر بودن، ریزش سقف حفره ها و غارها در این سنگها، به مراتب رایج تر از غارهای آهکی است به طور کلی هرجا که لایه های ژیپس نزدیک به سطح زمین قرار گرفته باشد، احتمال حفره دار شدن و به دنبال آن ریزش بخش های رویی به داخل حفره ها بیشتر می شود.

در این منطقه به خاطر وجود شرایط مذکور تعدادی غارهای طبیعی ایجاد گردیده اند. عشایر و مردم بومی با شناسایی این غارها به عنوان سردخانه های طبیعی، محصولات لبنی خود را در آنها نگهداری می کنند.

هنگام حرکت در غار به دلیل خطر ریزش خاک باید به حالت خمیده حرکت کرد. دالان اصلی غار، شرقی - غربی است. در طول این دالان، وجود تخته سنگهای گچ و اهک، سکوهای مناسبی برای قرار دادن پوست های لبنیات فراهم کرده است.

عشایر منطقه اعتقاد دارند که ادامه ی این دالان در نهایت به یک دریاچه ی کوچک آب ختم می شود.

علیرضا شاه حسینی متولد ۱۳۴۷ دارای کارشناسی ارشد جغرافیا و از پژوهشگران برتر استان  سمنان و کشور است که تا به حال مقالات و کتاب های متعددی را به چاپ رسانده است.

وی موسس و  مدیر انتشارات حبله رود از سال ۱۳۸۷ است و از جمله کتاب های منتشر شده وی می توان به گرمسار در عهد ناصرالدین شاه، خوار و میراث کهن آن، گویش الیکایی سمنان، جلوه‌های حماسه استان سمنان به روایت مطبوعات و  عشایر ایل سنگسری از کرانه های کویر تا بلندای البرز اشاره کرد.

برچسب‌ها کتابخانه ایرنا سرخه سمنان جامعه عشایری

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کتابخانه ایرنا سرخه سمنان جامعه عشایری کتابخانه ایرنا سرخه سمنان جامعه عشایری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۱۹۸۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گپ و گفت با معلم امدادگر/ نقش معلمان در جامعه روستایی

خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ روز معلم که می‌شود همه ما به یاد معلمانمان می‌افتیم؛ خانواده‌ها از معلمان فرزندانشان تقدیر می‌کنند؛ مدیران مدارس برای معلمان خود هدایایی در نظر می‌گیرند و آموزش و پرورش در هر استان و شهر هم سعی دارد هر ساله به مناسبت روز معلم از معلمان نمونه خود تقدیر کند.

در این میان اما معلمانی هستند که بدون چشم داشتی، بدون آنکه از تدریس و زحماتشان کسی تقدیری داشته باشد؛ همچنان معلمی را با شوق و علاقه ادامه می‌دهند.

به بهانه روز زیبای معلم تلاش می‌کنیم در چند مصاحبه با تعدادی از این معلمان گفت‌وگو داشته باشیم.

فعالیت‌ها و فداکاری‌های معلمان در مناطق محروم یا کمتر برخوردار مناطقی همچون شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان از چند نظر ارزشمند است.

اول اینکه این معلمان عمدتاً در فضای آموزشی نامناسبی به تدریس می‌پردازند؛ تهویه هوا و سیستم‌های مناسب گرمایشی و سرمایشی در مدارس این مناطق موجود نیست و دانش آموزان هم بعضاً با مشکلاتی همچون بیکاری و اعتیاد والدین، فقر و نبود وسایل حمل و نقل برای رفت و آمد به مدرسه مواجه اند. در چنین شرایطی معلمان باید تا حد امکان مشکلات دانش آموزان خود را هم حل کنند.

از سوی دیگر با بروز حوادث غیرمترقبه طبیعی همچون سیل، معلمان پیشرو بوده و یک امدادگر برای کاهش آلام مردم منطقه خود می‌شوند. مردم معلم فرزندانشان را می‌شناسند و به او بیش از دیگران اعتماد دارند. گاهی یک معلم تنها باسواد یک روستا است.

فیصل رئیسی یکی از همین معلم‌ها است؛ او ۱۶ سال است که به عنوان معلم رسمی وزارت آموزش و پرورش در مدارس استان سیستان و بلوچستان فعالیت می‌کند. به مناسبت روز معلم گفت‌وگویی با او داشتیم.

آقای رئیسی چند سال سابقه دارید و در چه مناطقی از کشور معلم بوده اید؟

من ۱۶ سال است که معلم رسمی آموزش و پرورش هستم و تنها در استان سیستان و بلوچستان و در مناطق لاشار، دشتیاری و چابهار معلم ابتدایی بوده ام.

معلمان چه نقشی در جامعه روستایی استان سیستان و بلوچستان دارند؟

معلمین به واسطه ارتباط نزدیکی که با مردم دارند نقش بسیار پررنگی خصوصاً در روستاها در امر اطلاع رسانی و امدادرسانی دارند. معلمان در روستاها به واسطه معلمی و باسواد بودنشان یک نقش اجتماعی خاصی بر عهده دارد. مردم به معلمان خیلی اعتماد دارند و هر اتفاقی که می‌افتد معلمان اولین کسانی هستند که به آنها مراجعه می‌شود.

در روستاهای دور افتاده نقش معلمان پر رنگ تر است. گاهی به واسطه شبکه‌های اجتماعی که معلمان در اختیار دارند و گاهی به واسطه ارتباطاتی که دارند.

معلمان هم امدادرسانی‌ها را متوجه منطقه خود می‌کنند و هم امدادرسانی‌ها به منطقه خود را بازتاب می‌دهند.

معلمان همچنین تلاش می‌کنند که کمک‌های مردمی ارسال شده به بهترین شکل توزیع شود و به دست افراد نیازمند و به اهلش برسد.

آیا معلمان استان بومی هستند یا از استان‌های دیگر آمده اند؟

هم معلمان بومی و هم معلم غیربومی در منطقه فعالیت می‌کنند. خیلی تفاوتی وجود ندارد؛ معلم هر جا باشد برای کمک به منطقه خود فعال است.

وضعیت فضای آموزشی در استان و شهرستان‌هایی که شما حضور دارید چه طور است؟ سیلاب چه قدر خسارت به فضای آموزشی استان وارد کرده است؟

سیلاب که اثرات جبران ناپذیری گذاشته است، اما به نسبت گذشته که مدارس کانکسی واقعاً در زمان سیل خسارت بار بود؛ تعداد مدارس کانکسی کم شده است.

مدارس کانکسی در گذشته تعداد بیشتری از مدارس استان را تشکیل می‌داد اما این روزها تعداد مدارس کانکسی به واسطه فعالیت و حضور خیران مدرسه ساز کاهش یافته است.

البته ما همچنان با کمبود فضای آموزشی مواجهیم اما دیگر مدارس خشت و گلی نداریم و تعداد مدارس کانکسی هم کاهش یافته است.

چقدر مسئولان آموزش و پرورش استان یا شهرستان از عملکرد شما در مدارس اطلاع دارند یا از فعالیت‌های داوطلبانه شما آگاه هستند؟

چندان حضور ندارند. آموزش و پرورش به معلمان امدادگر استان توجهی نمی‌کند؛ کمتر دیده شده است که مسئولان آموزش و پرورش کشور یا استان در مناطق آسیب دیده حضور پیدا کنند؛ تنها تقدیری که دیدیم، ارسال یک لوح تقدیر در ماه‌های اول سیلاب بوده است. البته ما انتظاری از مسئولان نداریم اما حضور مدیران در مناطق سیل زده و آسیب دیده توجه آنان به مناطق تحت مدیریتشان را نشان می‌دهد.

منطقه‌های آسیب دیده از سیل با چه نیازهایی مواجه هستند؟

نیاز منطقه به اقلام بهداشتی یا بسته‌های خوراکی خوشبختانه دیگر مانند روزهای اول سیل حاد نیست ولی منطقه به شدت نیازمند توجه و بازسازی زیرساخت‌هاست. زیرساخت‌های منطقه همچون پل و جاده به شدت تخریب شده و ما نیازمند ساخت حمام و سرویس بهداشتی هستیم.

حضور مردم و سازمان‌های دولتی و سمن‌ها را چه طور دیدید؟

تعداد بسیار زیادی سازمان مردم نهاد در سیل اخیر حضور پیدا کردند و همچنان برخی از آنها در منطقه حضور دارند. سازمان امداد نجات هلال احمر هم حضور بسیار مؤثر و ارزشمندی داشت. هلال احمر خصوصاً به مناطقی امدادرسانی‌هایش را انجام داد که دسترسی به آن منطقه بسیار مشکل شده بود. توزیع بسته‌های غذایی یا جابجایی بیماران مصدوم در مناطق صعب العبور تماماً با هلال احمر بود.

آقای رئیسی بهترین و بدترین خاطره معلمی خودتان را برای ما بگویید.

یکی از بهترین خاطراتم این بود که در شهر دشتیاری که به تازگی رفتم؛ قبل از ورود من به مدرسه یک دانش آموزی بود که همه او را ضعیف و کند ذهن می‌شناختند ولی با کارهای انگیزشی که انجام دادیم به دانش آموز نمونه تبدیل شد و حتی دو سه سال از دانش آموزان نمونه مدرسه ما بود.

خاطره تلخ که زیاد داریم کدومش رو بگم (با لبخند می‌گوید) ولی یکی از خاطرات تلخ من مربوط به سال‌های اول خدمتم است. مدرسه‌ای که رفتیم کلاس درس من خراب شد و به ناچار به یک کلاس خشت و گلی رفتم. در کمتر از یک ماه پس از آغاز سال تحصیلی همکارم هم بازنشسته شد و من تنها معلم آن مدرسه شدم. یک معلم تنها با بیش از ۳۰ دانش آموز دختر و پسر در پنج پایه درسی. سال سختی بود که در یک محیط جدید درسی این تعداد دانش آموز را با پنج پایه نگهداری و برای آنان تدریس کنم.

کد خبر 6093834 علی قدمی